زبانحال سیدالشهدا در حضرت قاسم علیه السلام
شاعر : حسن لطفی
نوع شعر : مرثیه
وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
قالب شعر : غزل
بی تو در بین حــرم بانگ عــزا افتاده وای قــاسم، عــوضِ وا عـطـشـا افتاده
چــاره ای كن كه نمــانند به رویِ دستم عمــه ات از نفس و نـجـمـه ز پا افتاده
حـالت مــادر تـو زار شـده در خـیــمه تا كه گیــسویِ تو در دستِ بــلا افـتاده
كار، كــارِ نظـر شــومِ حــرامی ها بود اگــر این لالــۀ انـگــشـت نمــا افـتــاده
به دلــم مــاند عمــو نَه، كه بگویی بابا لبت از زمــزمه و خـنـده چــرا افتاده؟
خیــز شــاید كـمـكِ لــرزش پــایم باشی كــارم از رفتـن اكبــر به عصــا افتاده
لشگری قصد طواف تو رسید و رد شد بدنی حــال در این سعــی و صفا افتاده
دست در زیــرِ تنت بــرده ام و میپرسم بین این ســاقه چــرا این همه تا افتاده؟
شیشۀ عمــرِ من آرام نفس كِش بدجــور استخــوان هایِ شكــسته به صدا افتــاده
ای ضریحِ حسنم، زود مُـشَـبَّك شده ای در حــرم بــا تو دمِ واحــسنــا افــتــاده
|